عطر نسیم نیمه شب ، می پیچه تو اتاق من 

 

می شینه نرم و مهربون ، رو خاطرات داغ من

 

خوابو می گیره از چشام ،برگارو می ریزه زمین

 

کوچه تو خواب مبهمه ، بارون نشسته تو کمین

 

انگار خودم نیستم دیگه ، انگار یه آدمِ دیگه َم

 

سبکتر از همیشه ام ، احساسمو چطور بگم؟

 

زمستونه ولی هوا ، هوای فصل پنجمه

 

تموم خاطرات من ، انگار تو این هوا گمه

 

خالی تر از همیشه ام احساسمو نمی دونم

 

می رم کنار پنجره ، بدجوری گیج و حیرونم

 

پر می کِشه روح از تنم ، باور نمی کنم خودم

 

اتاقو خالی می بینم ، شاید که دیوونه شدم

 

از کوچه ها ، پس  کوچه ها ، از خاک این آدمکا

 

دارم می رم ، پر می کِشم ، بی دغدغه ، چه بی صدا!

 

جدا شده روح از تنم ، دور شدم از خاک زمین

من پُرم از عطر نسیم ، سلام خدا ! منو ببین!!!

 

 

 

نظرات شما عزیزان: